•Από καθαρά πρακτική σκοπιά τα μοντέλα χωροθετήσεων-κατανομών
μπορούν να επιλύσουν τα έξης τρία σημαντικά προβλήματα
οργάνωσης χώρου:
•
•α. Το πρόβλημα της βέλτιστης χωροθέτησης p-κέντρων παροχής
υπηρεσιών όπου παραδεχόμαστε ότι στην περιοχή δεν υπάρχουν άλλα
τέτοια κέντρα (το γενικό πρόβλημα).
•
•β. Το πρόβλημα της βέλτιστης χωροθέτησης κ επιπλέον κέντρων
θεωρώντας τα υπάρχοντα κέντρα ως δοσμένα (το προσθετικό πρόβλημα).
•
•γ. Το πρόβλημα της αναδιοργάνωσης ενός χωρικού συστήματος,
όπου δοσμένων p-κέντρων παροχής υπηρεσιών σε μια περιοχή,
κλείνουν κέντρα που δεν είναι βέλτιστα χωροθετημένα
και ανοίγουν καινούρια σε βέλτιστες θέσεις (το πρόβλημα της
αναδιοργάνωσης).