Από καθαρά πρακτική σκοπιά τα μοντέλα χωροθετήσεων-κατανομών μπορούν να επιλύσουν τα εξής
τρία σημαντικά προβλήματα οργάνωσης χώρου:
—Το πρόβλημα της βέλτιστης χωροθέτησης p-κέντρων παροχής υπηρεσιών όπου παραδεχόμαστε ότι στην
περιοχή δεν υπάρχουν άλλα τέτοια κέντρα (το γενικό πρόβλημα).
—Το πρόβλημα της βέλτιστης χωροθέτησης κ επιπλέον κέντρων θεωρώντας τα υπάρχοντα κέντρα ως
δοσμένα (το
προσθετικό πρόβλημα).
—Το πρόβλημα της αναδιοργάνωσης ενός
χωρικού συστήματος, όπου δοσμένων p-κέντρων
παροχής υπηρεσιών σε μια περιοχή, κλείνουν κέντρα που δεν είναι βέλτιστα
χωροθετημένα και ανοίγουν καινούρια σε βέλτιστες θέσεις (το πρόβλημα της αναδιοργάνωσης).
ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΜΟΝΤΕΛΩΝ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΕΩΝ-ΚΑΤΑΝΟΜΩΝ