Σκοπός του μαθήματος
Το μάθημα « Αναλυτικές Μέθοδοι στη Γεωπληροφορική » επιχειρεί να καλύψει το μέρος εκείνο από το ευρύ γνωστικό αντικείμενο
της ανάλυσης χωρικών δεδομένων, που αφορά τις βασικές αρχές και μεθόδους επεξεργασίας δεδομένων των μετρήσεων που οδηγούν σε
overdetermined συστήματα εξισώσεων, δηλαδή, σε προβλήματα όπου υπάρχουν περισσότερες εξισώσεις από αγνώστους, με
άμεση συνέπεια την έλλειψη συνέπειας (consistency) μεταξύ των μετρήσεων εξ αιτίας του ότι αυτές είναι "μολυσμένες" με τυχαία σφάλματα (π.χ. θόρυβος, πειραματική αβεβαιότητα).
Ιστορικά, η θεραπεία τέτοιων προβλημάτων συνδέεται με τη κλασσική
μέθοδο των ελαχίστων τετραγώνων που σχεδιάστηκε αρχικά από τον Gauss περί το 1795 και μέχρι τις μέρες μας
έχει βρεί ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, σε όλες σχεδόν τις γνωστικές περιοχές των επιστημονικών πεδίων, και κατέχει μια
ξεχωριστή θέση στη Γεωδαισία, όπου αποτελεί την καρδιά των μεθόδων ανάλυσης ποικίλων γεωδαιτικών δεδομένων.
H ύλη του μαθήματος δίνει έμφαση
στις μεθοδολογίες και στα βασικά εργαλεία εφαρμογής, τόσο της κλασσικής μεθόδου των ελαχιστών τετραγώνων,
όσο και των επεκτάσεων της (π.χ. τα φίλτρα τύπου Kalman με δυνατότητες συμπερίληψης στα μοντέλα συνόρθωσης και αλλαγών των παραμέτρων με το χρόνο),
των γενικεύσεων και ειδικεύσεων της (π.χ. της επίλυσης γραμμικών ή γραμμικοποιημένων συστημάτων εξισώσεων σε φάσεις (phase adjustment) ή σε διαδοχικά βήματα (sequential adjustment),
καθώς και των παραλλαγών της (π.χ. της τεχνικής της σημειακής προσαρμογής - least Squares collocation)
για την αντιμετώπιση των σύγχρονων απαιτήσεων επίλυσης
γεωεπιστημονικών προβλημάτων και εξειδικεύει θέματα και υπολογιστικές τεχνικές που διδάσκονται σε συναφή προπτυχιακά μαθήματα (π.χ. Στοιχεία Επεξεργασίας Σημάτων,
Ανώτερη Γεωδαισία) ή προετοιμάζει τους σπουδαστές για την εμβάθυνση σε θέματα που άπτονται των νέων προκλήσεων που
επιβάλονται από τις σημερινές ανάγκες ανάλυσης ενός συνεχώς αυξανόμενου όγκου διαθέσιμων γεωχωρο-χρονικών δεδομένων.